สมัชชาสุขภาพกับกระบวนการนโยบายสาธารณะแบบมีส่วนร่วม:บทเรียนจากนโยบายสาธารณะด้านยา มาตรการทำให้สังคมไทยไร้แร่ใยหินและนโยบายการเป็นศูนย์กลางสุขภาพนานาชาติ
| หมวด : เอกสารวิชาการ-งานวิจัยนโยบายสาธารณะด้านสุขภาพ | เปิดอ่าน 774 ครั้ง
ในแวดวงสุขภาพและการสาธารณสุข แนวคิดเรื่องการมีส่วนร่วมก่อกำเนิดขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1978 พร้อมๆ กับนโยบายสาธารณสุขมูลฐานขององค์การอนามัยโลก โดยที่มาของนโยบายสาธารณสุขมูลฐานนั้นเกิด จากการผลักดันของกลุ่มประเทศสังคมนิยม (ได้แก่ จีน คิวบา และรัสเซีย) ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงแนวทางการ พัฒนาสุขภาพให้เกิดประโยชน์อย่างแท้จริงในหมู่มวลชนที่กว้างขวาง เป็นการพัฒนาสุขภาพโดยเน้นความเป็น ธรรมและทั่วถึง ไม่ใช่สุขภาพที่เป็นไปเพื่อคนเพียงบางส่วน (Health for all, not for some) นโยบายดังกล่าว นอกจากจะให้น้ำหนักกับการส่งเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคและการพึ่งตนเองแล้ว ยังให้ความสำคัญกับ “การมี ส่วนร่วม” ผ่านรูปแบบการจัดตั้งองค์กรชุมชนและอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน โดยถือเป็นเสาหลักที่ สำคัญประการหนึ่งของการสาธารณสุขมูลฐาน
Related items
- ธรรมนูญระบบสุขภาพ สู่ยุคประเทศไทย 4.0
-
ธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 2 -
รายงานการประชุมคณะกรรมการทบทวนธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๒ ครั้งที่ ๕/๒๕๕๘ -
รายงานการประชุมคณะกรรมการทบทวนธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๒ ครั้งที่ ๔/๒๕๕๘ -
รายงานการประชุมคณะกรรมการทบทวนธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๒ ครั้งที่ ๓/๒๕๕๘